Vergeet de kokosnoten: Kies je wereld of bouw je eigen paradijs
Ik heb me aangemeld voor cryonics, een procedure waarbij mensen vlak na hun dood worden ingevroren. Mensen die deze procedure ondergaan, hopen dat de wetenschap het punt zal bereiken waarop ze later weer tot leven kunnen worden gewekt en in een gezonde en jeugdige staat kunnen worden hersteld. Waarom wil ik dat en hoe zie ik de toekomst?
Leven na de cryonische slaap
Het is onmogelijk om precies te voorspellen hoe het leven eruit zal zien na mijn cryonische slaap. Ik kan er alleen maar over fantaseren. In wat voor wereld zou ik graag wakker willen worden? Voor het beantwoorden van deze vraag heb ik in mijn leven de volgende deelvragen gesteld: Wat vind ik leuk aan de wereld en wat is voor mij de essentie, maar ook wat vind ik er niet leuk aan of beter gezegd: wat zou ik anders willen? Ik had het antwoord niet binnen 5 minuten kunnen bedenken. Ik heb hier al jaren over nagedacht en hier is mijn antwoord:
De onveranderlijke kern van het leven
Je zou verwachten dat ik een beeld ga schetsen dat heel anders is dan de huidige wereld die we nu kennen. Ik ga je nu teleurstellen. Natuurlijk verwacht ik dat er op technologisch gebied veel zal veranderen en hopelijk zijn we zo ver dat we de ruimte hebben gekoloniseerd. Hoogstwaarschijnlijk hebben we andere levensvormen op buitenaardse planeten ontdekt. Maar dat is niet wat ik bedoel. Natuurlijk zou ik kunnen denken dat ik de hele dag op het strand wil liggen met een kokosdrankje, maar nee dat is niet zo. Ik geloof dat de kern van het leven niet mag veranderen: Liefdevol en zorgzaam voor elkaar.
Wat ik wel vind is dat oorlogen en ander drama moeten stoppen. Als we de wereld, het leven en ook de mensen eenmaal leren kennen, is dat ook niet nodig. We zijn allemaal verschillend en hebben onze eigen dromen, wensen, normen en waarden. Ik denk dat als we elkaar niet in de weg zitten, dit heel goed kan. Hoe? Daar heb ik iets op bedacht.
Verbeterde cellen en 3D-printen
Laten we beginnen met een technisch verhaal. Want zoals je weet bestaat het leven uit cellen. Een cel is als het ware een minicomputer met daarin een programma genaamd DNA. Deze cellen werken samen en vormen samen een heel lichaam.
Deze computer is zeer geavanceerd, toch gaat er hier en daar iets mis en is de levensduur ook beperkt. In de moderne wereld denk ik dat het leven ook uit cellen bestaat, maar dan zijn die cellen enorm opgewaardeerd.
Ik verwacht dat je in de toekomst alles 3D kunt laten printen en dat je niet meer naar de winkel hoeft. Download gewoon een model en druk het af. Als deze geavanceerde 3D-printer ook voedsel en zelfs biologische weefsels kan printen, zal de levensstandaard dramatisch stijgen.
Mensen zullen zichzelf verbeteren, zowel fysiek als mentaal, en hun omgeving zal met hen mee veranderen. Er ontstaat dan een enorme behoefte aan materialen, de materialen worden dan zeer schaars en duur.
De rol van bouwstenen
Door de enorme schaarste aan materialen zijn mensen eerder geneigd producten te recyclen. Dit zorgt weer voor een enorme energiebehoefte.
Een oplossing die ik heb bedacht voor deze problemen, is het maken van bouwstenen. Deze bouwstenen kunnen gemakkelijk worden hergebruikt in een ander product of ledemaat voor een levend wezen.
Er is dan een onderscheid tussen domme, slimme en levende blokken. En hieruit zijn er nog tal van andere subtypen blokken.
Voorwaarde is dat de blokken eenvoudig van aard zijn, een lange levensduur hebben, kunnen samenwerken en samen een groter object vormen met een eigen functie en doel.
Het leven op aarde simuleren
Omdat die materialistische zaken op de lange termijn niet erg nuttig zijn en ook omdat het de spanningen tussen mensen en groepen niet ten goede komt, denk ik dat het een beter idee is dat we het leven op aarde exact kunnen nabootsen met een supercomputer. Simuleer op zo'n manier dat niemand het verschil kan zien. Alles voelt, ruikt, hoort, proeft en ziet alsof het echt is. Zodat we onszelf kunnen uploaden in deze simulatie.
Je ideale bestaan vormgeven
Ik vind het een goed idee dat er meerdere subwerelden gemaakt worden. Je kunt dan kiezen in welke subwereld je wilt leven. Kies de wereld die het beste bij je past en als je dat helemaal niet wilt, een verandering, kies dan voor de subwereld die een kopie is van de aarde zoals we die nu kennen.
In zo’n subwereld kun je deze vervolgens met een groep zelf vormgeven en de regels bepalen. Welke subwereld kies jij? Ga je terug naar de primitieve wereld van de Noord-Amerikaanse Indianen of geef je de voorkeur aan het Azteken-tijdperk? Wat dacht je van een cyberpunk-sci-fi-wereld of liever gewoon anno 2023? Maar kies je voor een vreedzame wereld of ga je voor het oorlogszuchtige destructieve drama?
Het leven waarderen en voor anderen zorgen
Dit is het antwoord op mijn vraag: "In wat voor wereld zou ik graag wakker willen worden?". Ik zou graag willen leven in een wereld waar ik zelf voor kan kiezen en ik wil ook niemand iets opdringen, ik denk dat het leven waarde heeft in de zin dat je het met anderen kunt delen. De rest is secundair en van ondergeschikt belang, zolang we maar voor elkaar zorgen en liefdevol zijn.